©Pexels
In onze gevoelens en gedragingen komt vaak voor dat we denken: "Niet zeuren, gewoon doorgaan!" Dit betekent dat we onze mond houden, zelfs als we ons superzwaar voelen van binnen. Deze gewoonte om stil te zijn, ook al voelen we ons verdrietig of gefrustreerd, komt voort uit dingen die we al heel vroeg hebben geleerd en wat de maatschappij van ons verwacht.
Onze opvoeding en de regels die gelden in de samenleving zijn heel belangrijk bij hoe we omgaan met onze gevoelens. Al van jongs af aan leren veel mensen om sterk te zijn, niet te laten zien hoe ze zich echt voelen, en hun eigen problemen op te lossen. Dit is eigenlijk bedoeld als goede les, maar soms zorgt het ervoor dat we stil blijven, denkend dat klagen zwak is en dat we onze problemen alleen moeten oplossen.
Wil je werken aan grenzen en communicatie, check dan snel deze training.
👇👇👇
Het kan voorkomen bij mensen die zijn opgegroeid in families waar emoties niet belangrijk waren, maar het kan ook komen door de druk van de samenleving die zegt dat we onze problemen voor onszelf moeten houden. Soms gebeurt het dat mensen merken dat anderen niet serieus reageren als ze vertellen hoe ze zich voelen. Hierdoor leren ze steeds meer om stil te zijn. Het kan zelfs al gebeuren als we nog kinderen zijn, wanneer we denken dat het 'volwassen' is om onze problemen zelf op te lossen zonder hulp te vragen.
Het vasthouden aan het idee van 'niet zeuren maar doorgaan' kan slecht zijn voor onze mentale gezondheid. Als we onze gevoelens binnenhouden, kan dat zorgen voor stress, angst, depressie en zelfs lichamelijke problemen. Door constant te doen alsof we sterk zijn, ontstaat er innerlijke spanning die uiteindelijk te veel kan worden.
Altijd laten zien dat we sterk zijn kan leiden tot een gevoel van alleen zijn en het ontbreken van emotionele connecties met anderen. Als we onze gevoelens onderdrukken, is het ook moeilijk om onszelf goed te begrijpen en te accepteren. Dat maakt het lastig om goede relaties op te bouwen.
Om dit patroon van stil zijn en dragen te doorbreken, moeten we eerst bewust worden van onze gevoelens en ze accepteren. Het is belangrijk om te weten dat laten zien hoe je je voelt niet betekent dat je zwak bent, maar juist moedig en echt. Het kan ook helpen om professionele hulp te zoeken, zoals praten met een therapeut, om te leren hoe we beter met onze gevoelens kunnen omgaan en erover kunnen praten.
In plaats van vast te houden aan het idee van 'niet klagen maar dragen', kunnen we proberen een goede balans te vinden tussen laten zien hoe we ons voelen en op een goede manier omgaan met moeilijke dingen. Het is tijd om de stilte te doorbreken, onze stem te laten horen en te ontdekken hoe fijn het is om niet alleen te dragen, maar samen te delen.